Vanmorgen al vroeg ontwaakt in onze prachtige weelderige tuin met de mooiste planten en bomen.Dat we aan het Monkey Forrest zitten kunnen we goed merken, af en toe zitten de aapjes hier in de bomen in de tuin Toen de dames van het hotel vanmorgen de offertjes bij de tempels en voordeur neerlegden, kwamen ze ineens wel met 5 of 6 tegelijk uit het bos tevoorschijn. Ze weten precies hoe laat ze er moeten zijn voor de offertjes, vooral omdat hier stukjes banaan en rijst tussen zitten. Dat vrouwtje was nog bezig met wierook en zo en dan ineens rauzen ze alles uit de mandjes. Ze zien er heel schattig uit, maar zijn o zo brutaal! Het zijn Langstaartmakaken, die hier gewoon in het wild al sinds mensenheugenis leven. Ze worden vereerd door de Balinezen want ze beschouwen ze als nakomelingen van het legendarische apenleger. Vanmiddag zijn we zo uit het hotel het Monkey Forrest ingelopen om naar het centrum van Ubud te gaan. Gelijk uit het hotel zitten en spelen ze op het hek. Je wordt gewaarschuwd ze niet te voeren en niet met eten rond te lopen. Een vrouw had toch iets van vruchten in haar hand en daarom sprong er een aap bovenop haar hoofd en probeerde haar bril te pakken. Ze lijken zo schattig als ze met die kleine vingertjes elkaar zitten te vlooien, maar ze kunnen enorm agressief doen. Ineens was er een heel tumult, heel veel apen kwamen naar 1 plek en krijsten en renden heen en weer, een moederaap met een kleintje begon. Toen zagen we wat er aan de hand was: een varaan van wel 1 meter kwam tevoorschijn en ze waarschuwden elkaar. In het hotel vertelden ze later dat er een vijver is waarin er een aantal varanen leven.

Omdat sommigen onder ons zich niet helemaal op hun gemak voelden, hebben we de korte route naar het centrum genomen. Toen hebben we Sjaki-Tari-us opgezocht. Dit is een door Nederlanders opgezet project waar gehandicapte kinderen en tieners opgevangen en begeleid worden. Jammer was alleen dat alle kinderen een paar dagen vrij waren, dus we hebben alleen het gebouw even bekeken en we hebben er wat gedronken in de bijbehorende Warung. Deze warung ligt aan het voetbalveldje van Ubud en er waren net 2 teams zich aan het opstellen voor een echte wedstrijd met scheidsrechter en al. Het voetbalveld was niet om aan te zien, er waren niet eens lijnen en de afmetingen klopten volgens ons ook niet, het veld leek wel 1,5x zo groot als normaal en dan de doelen: die leken ook wel 2x zo groot te zijn! desondanks werd er weinig gescoord. Er liepen ook gewoon 2 honden op het veld, was nogal hilarisch, een keeshond die een soort boxer probeerde te dekken. Langs het voetbalveld liep gewoon een weg met druk verkeer dus af en toe belandde de bal daar gewoon tussen, echt bizar.

Nadat we nog even op de markt geshopt hebben zijn we weer terug naar het hotel gegaan, even lekker gegeten en zometeen bijtijds naar bed want morgen worden we al om half 8 opgehaald voor een fietstocht.