Vandaag weer een prachtige dag gehad. Toen we opstonden was het weer droog en de zon scheen weer! Ondanks de oorpijn van Thijs, die hem een paar uur uit zijn slaap heeft gehouden, waren we meteen allemaal in een goed humeur, want dat is overal in de wereld hetzelfde, alles ziet er meteen anders uit als de zon schijnt! Wayan stond weer keurig op tijd voor ons klaar en we vertrokken richting onze eerste stop bij een Apotheek om voor Thijs oordruppels te halen, want die heeft waarschijnlijk door het vele zwemmen, een oorontsteking opgelopen. We hebben veel medicamenten bij ons, maar laten we nou net oordruppels vergeten zijn. Na een behoorlijke bochtige weg kwamen we aan bij Munduk om naar de waterval te gaan kijken. Vanaf de parkeerplaats was het wel een behoorlijke klim naar beneden langs een soms smal en modderig pad door een regenwoud. De vele krekels gaven een oorverdovend concert en zelfs hier reden scooters, dus soms moest je helemaal aan de kant gaan staan om ze erdoor te laten. Toen we helemaal beneden waren hoorden we Lisa al juichen, want tijdens haar vakantie op Madeira heeft ze met Steven 3 uur moeten lopen om een waterval ter grootte van een pisstraaltje te kunnen zien. Maar hier kregen we waar voor ons geld! Vanaf ca. 30 meter hoogte kletterde een flinke waterval met enorme kracht naar beneden, het was een prachtig gezicht. Nadat we flink wat foto's gemaakt hadden, waarbij we door de waterdamp kletsnat geworden waren, werd onze conditie op de proef gesteld met de klim omhoog. Het was best pittig zo'n 500 m heen en weer terug, bij deze temperatuur, maar zeker de moeite waard!

Hierna voerde een kronkelige begweg, waarlangs af en toe apen in het wild(!) te zien waren, naar een mooi hoog punt vanwaar je een heel mooi uitzicht hebt op de 2 onderliggende bergmeren, het Buyan en het Tamblinganmeer. Deze meren liggen rondom dichtbeboste bergwanden, waar volgens Wayan veel wilde dieren leven. Toen we weer verder gingen, maakten we even een stop om wat foto's te maken omdat we weer een ander prachtig uitzicht hadden. En dat was wel heel toevallig, want precies op dat moment was er zich bezig een waterhoos boven het Buyanmeer te ontwikkelen! Wij hup meteen allemaal uit de auto, om dit eens goed te bekijken. In de lucht zaten behoorlijke donkere wolken, en uit een wolk leek een hele lading regen te gaan vallen, want je zag een hele donkere streep naar beneden gaan. Eerst zag je in het meer op een plek het water enorm in cirkels borrelen en de donkere streep groeide steeds verder aan en de cirkel borrelend water werd steeds groter, totdat de streep het water raakte. Het was echt bizar om te zien, het leek wel of we in een aflevering van National Geographic zaten! Ook Wayan had het nog nooit gezien en ook de locals stapen van de scooter om te kijken. Na dit verbluffende spektakel weer de auto in richting het Bratanmeer. De tocht voerde door de bergen en vanwege het koelere klimaat zagen we dat hier van alles verbouwd werd. We zagen zelfs hele hortensia-velden, heel mooi! Bij het Bratanmeer aangekomen was het wel behoorlijk druk, het is dan ook een echte toeristische trekpleister, die eigenlijk iedereen die op Bali komt, gezien wil hebben. in een hele mooi aangelegde botanische tuin ligt een erg oude tempel die gedeeltelijk op een eilandje in het meer ligt. Het hoogtepunt is wel de meru die met 11 trappen hoog boven het meer te zien is. Met de bergen en mooie wolken op de achtergrond zorgt dit voor mooie plaatjes. Lisa had onze foto's van vorig jaar van deze plek gezien en wilde hier perse ook heen. Maar helaas, net als vorig jaar, begon het ook nu weer te regenen. Misschien vanwege de waterhoos, het plensde van de regen en wederom wierp Thijs zich als held op om samen met Wayan bij de ingang paraplu's voor ons te halen. Vanonder de paraplu nog snel een paar foto's gemaakt van de Boediistische tempel. Voor de Balinezen geldt Boeddha namelijk als incarnatie van hun god Vishnu, dus ook die krijgt hier een plek. Hierna door de stromende regen snel terug naar de auto en op naar onze laatste bestemming Sidemen, waar we rond vijven aankwamen. Sawah Indah, ons hotel is een echt paradijsje, midden tussen de rijstvelden.